Το ύφασμα που προορίζεται για την ξενοδοχειακή μονάδα δεν αποτελεί μόνο ένα υλικό που μετασχηματίζεται σε σεντόνι, τραπεζομάντιλο ή σε επένδυση των επίπλων. Είναι παράλληλα στοιχείο τής διακόσμησης, της άποψης και του ύφους τής επιχειρήσεις. Είναι ένα εργαλείο στα χέρια τού διακοσμητή και η ώθηση για μια σχεδόν ριζική ανανέωση της μονάδας, που θα αισθανθεί θετικά και θα προσέξει με την πρώτη ματιά ο πελάτης.
Οι νέες τάσεις στην μόδα, τα νέα σχέδια, τα χρώματα, οι ποιότητες των υφασμάτων που ενισχύουν την πρακτική λειτουργική τους ταυτότητα και ρόλο, δίνουν πάρα πολλές ευκαιρίες στον επαγγελματία για να μεταμορφώνει κάθε τόσο την μονάδα του, να αλλάζει στυλ και ύφος, χρώματα και τόνους, με πολύ λιγότερο κόστος απ’ όσο απαιτείται για μια ανακαίνιση σε έπιπλα, διακοσμητικά αντικείμενα κλπ. Ο εξοπλισμός αυτός καθαυτός είναι ένα κομμάτι τής όλης φιλοσοφίας τής ξενοδοχειακής επιχείρησης που λειτουργεί ανελαστικά. Πρόκειται για αγορές αρκετά διαχρονικές, λόγω κυρίως του κόστους τους και καθορίζουν εξ αρχής την ταυτότητα της μονάδας σύμφωνα με την πρώτη επιθυμία και την αισθητική τού επιχειρηματία και των υπευθύνων στελεχών τής επιχείρησης.
Αυτό που μπορεί να κάνει ο επαγγελματίας σε τακτά χρονικά διαστήματα, είναι να «παίξει» με μικρές ανανεώσεις και νεωτερισμούς με το ύφασμα, στην επίπλωση, στην κουρτίνα, στο δωμάτιο (runner κρεβατιού, κουβερλί, διακοσμητικό μαξιλάρι, κρεβατόγυρο), στο εστιατόριο, στο μπαρ. Μπορεί να ελαφρύνει, να σκοτεινιάσει ή να φωτίσει τους χώρους, να τους αναδείξει ή να λειτουργήσει στη σκιά τους. Μπορεί να κυριαρχήσει πάνω στα έπιπλα «παίζοντας» με τον φωτισμό, να δημιουργήσει τρικ και οφθαλμαπάτες υπερτονίζοντας, ή να καλύψει αδυναμίες υποβαθμίζοντας, να κρύψει διακοσμητικές παραλήψεις, να αποκαταστήσει στα μάτια του πελάτη μικρές ατέλειες. Όλα αυτά κάθε άλλο πάρα υπερβολικά είναι. Αρκεί να σκεφτεί κάνεις πώς ο πελάτης δέχεται υποσυνείδητα κάθε μήνυμα από την επιχείρηση. Μήνυμα που φυσικά το λαμβάνει από τους χώρους στους οποίους περνά τις περισσότερες ώρες του, όπως το δωμάτιο, το σαλόνι, το εστιατόριο, το μπαρ.
Δεν είναι άλλως τε τυχαίο ότι τα χρώματα επιλέγονται με βάση την χρήση τών χώρων και το είδος τών ανθρώπων που δέχονται. Φυσικά, μέσα σε όλα αυτά, αξίζει κάνεις να υπολογίσει πως το ξενοδοχείο εκτός από ένα μεγάλο, ανοιχτό και φιλόξενο σπίτι εκατοντάδων ανθρώπων, είναι μια επιχείρηση που υπολογίζει ιδιαίτερα το κόστος τής φθοράς από την αδιάκοπη χρήση και αναζητά προϊόντα που αντέχουν στην σκληρή επαγγελματική χρήση, διαθέτοντας από την κατασκευής τους τις απαραίτητες προδιάγραφες ποιότητας και αντοχής στις επαγγελματικές ανάγκες. Παράλληλα η αγορά, ακολουθώντας τον σφυγμό και την ροή τών γεγονότων, τις ανάγκες όπως διαμορφώνονται γενικά και ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις τών επαγγελματιών, έχει παρουσιάσει υφάσματα άκαυστα ή βραδύκαυστα, αδιάβροχα, φιλικά στην ανθρώπινη επαφή, σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων και με πολλές δυνατότητες επιλογής με βάση το κόστος.
Πολλές φορές ο επιχειρηματίας, και ιδιαίτερα ο διακοσμητής, καλείται να επιλέξει με γνώμονα την ποιότητα. Το ποιοτικά καλύτερο συνήθως είναι και ακριβότερο, όμως το ένα συχνά δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση του άλλου. Ο επιχειρηματίας οφείλει να βοηθά το έργο τού διακοσμητή και να «ακούει» τις προτάσεις του. Φυσικά η έρευνα αγοράς μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην εξεύρεση της ιδανικής λύσης που και τον διακοσμητή να ικανοποιεί και τον επιχειρηματία να διευκολύνει από πλευράς εξόδων.